BADANIE USG COLOR DOPPLER 

Samo badanie kliniczne pacjenta - podmiotowe, przedmiotowe -  jest stosunkowo mało precyzyjne w badaniu układu naczyń (żył i tętnic). Badania labolatoryjne (morfologia krwi, białko ostrej fazy - CRP, poziom d-DIMERÓW, lipidogram z poziomem cholesterolu) wnoszą istotne wiadomości, ważne w postawieniu właściwego rozpoznania. Jednakże  zdiagnozowanie jakichkolwiek nieprawidłowości anatomicznych będących przyczyną zgłaszanych dolegliwości jest praktycznie niemożliwe bez pomocy badań obrazowych, do których zaliczamy min. badanie USG. Często zdarzają  się duże dolegliwości bólowe czy znaczne obrzęki przy niewielkich żylakach, a nawet przy zupełnym ich braku. W takiej sytuacji badanie przy użyciu metody Doppler’a jest badaniem z wyboru, a jednocześnie badaniem pozwalającym jednoznacznie wykluczyć bądź potwierdzić np. obecność skrzepliny w świetle żyły.

*Za tzw. badanie przesiewowe uznawane było dawniej  badanie metodą fali ciągłej (tzw. UDP , „ślepy Doppler”) – wykonywane za pomocą małego, przenośnego aparatu wyposażonego w słuchawki lub głośnik. Pozwala ono na stwierdzenie drożności głównych naczyń, zmierzenie ciśnienia w tętnicach nóg i wyliczenia specjalnego wskaźnika -ABI- ważnego przy diagnostyce miażdżycy zarostowej kończyn dolnych. 

*Jako "złoty standard" w diagnostyce chorób naczyń uznaje się badanie USG metodą podwójnego obrazowania (tzw. dupleks Doppler)  - obrazowanie naczyń krwionośnych z jednoczesną oceną przepływu krwi. Polega na obrazowaniu anatomii naczyń oraz obserwowaniu ich funkcji, czyli przepływu krwi w żyłach głębokich i powierzchniowych, tętnicach. To możliwość obserwowania na monitorze budowy naczyń, obecności w nich zakrzepów, identyfikowania uszkodzonych zastawek, obecności blaszek miażdżycowych ale także określania kierunku i prędkości przepływu krwi . Ta metoda umożliwia też badanie naczynia na dowolnie wybranej głębokości i uzyskanie sygnału wolnego od zakłóceń z innych naczyń. Obraz widziany w aparacie USG kodowany jest kolorami – niebieskim i czerwonym –  zależnie od kierunku płynącej krwi. Metoda ta jest bardzo czułym badaniem w rozpoznawaniu zakrzepicy żylnej – dzięki niej można stwierdzić miejsce, w którym znajduje się skrzeplina, a także ocenić jej rozległość, oraz miażdżycy , a także oceny przepływu po wykonanych zabiegach naczyniowych.